Tarih: 02.03.2013
Mesafe: Yaklaşık 40 Km
Yol Arkadaşları:Mehmet KAZANCI, Yusuf ÜÇÜNCÜ
Güzergah: Çanakkale-Karacaören-Özbek-Musaköy-Kzılkeçili-Yukarıokçular-Damyeri-Kemel-Işıklar-Dörtyol-Çanakkale
Çanakkale'nin kışı soğuk rüzgarı sert olunca kış aylarında bisiklete binmek ya da uzun soluklu turlara çıkmak pek mümkün olmuyor. Havaların ısınmaya başlamasını fırsat bilerek Cumartesi gününü değerlendirmeye karar veriyoruz Yusuf abiyle birlikte. Yola çıkarkenki düşüncemiz daha önce yakınından geçip de içine girmediğimiz ya da hiç gitmediğimiz köylere gitmek. her ikimizin de Esenler'de ikamet ediyor olmamız nedeniyle güzergahımız Karacaören köyü üzerinden geçiyor doğal olarak..
Karacaören köyünün içerisinden geçip Özbek köyüne doğru yol alıyoruz. Karacaören'in üst kısmından Çanakkale'nin ve boğazın görünümü harika..Havaalanı pistini tam karşıdan gören noktada oturup piste uçak inişini seyretmek güzel olur diye düşünüyorum..
Karacaören köyünden indikten sonra Çanakkale-Lapseki yolunun karşı tarafı Özbek köyü..
ÖZbek köyü girişinde de fotoğraf çekimlerini tamamladıktan sonra Lapseki'ye doğru ilerliyoruz. yolumuzun üzerinde karşılaştığımız keçiler su içiyorlardı. tabii sonuç olarak koyun değiller, ferdi olarak hareket eden de çıkabiliyor içlerinden..
Musaköy sapağına geldiğimizde ana yoldan ayrılarak köy yoluna giriyoruz. hava güzel ve güneşli, etraf yeşil. ve yol kenarlarında yükseklerden aşağılara doğru akan suların şırıltısı... güzel bir tur olacağı daha Musaköy yoluna girdiğimizde belli ediyor kendini..
Çanakkale'ye Bahar gelmiş.her yer yemyeşil ve ağaçlar çiçek açmaya başlamış... doğanın uyanışını izleye izleye Musaköy'e ulaşıyoruz. bu 2 kilometrelik tırmanış bundan sonraki tırmanışların başlangıcıydı.
Musaköy'ün içerisinden geçip Kızılkeçili sapağına doğru ilerliyoruz.. buradaki meyve bahçelerindeki çoğu ağaç çiçek açmış.
Önümüzde 6 Kilometrelik kesintisiz bir tırmanış var. tırmanmaya başlamadan önce Kızılkeçili yol ayrımında mola veriyoruz. Molanın ardından yeniden düşüyoruz yola..
Kızılkeçili yol ayrımından Çanakkale Boğazı'nın görünümü..
Musaköy'ün uzaktan görünüşü
ve yeniden düşüyoruz yola... ilk hedef Kızılkeçili
Yukarılara çıktıkça boğazı görüş açısı ve manzara daha da güzelleşiyor..
4 kilometrelik tırmanışın ardından nihayet Kızılkeçili köyüne ulaşıyoruz.
Kızılkeçili'ye girmeden önce yol kenarındaki çeşme ve alt tarafındaki dere yatağı oldukça güzeldi..
ve sonunda Kızılkeçili köyünün içine giriyoruz.
herkes tarlada açık bir kahvehane bile yok. doğal olarak bu köyde de mola vermeden devam ediyoruz. Yukarıokçular'a kadar 2 kilometrelik daha tırmanış var önümüzde..
Yukarıokçular köyündeyiz. bu köyde de kadınlar ve çocuklar dışında kimse yok herkes tarlalarda.
Çocuklarla muhabbet edip Damyeri'ne giden yolu soruyoruz. ve günün anısına fotoğraf çekiliyoruz.
Yukarıokçular'dan Damyeri'ne kadar tarla yollarından ve patikalardan ilerleyeceğiz. yolun tek düzenli kısmı ise daha önceden geçen traktörlerin lastik izleri nedeniyle balçık havuzuna dönmüş.... bisikletle ilerlemek zor olsa da zevkliydi..
Yol o kadar çamurlu ve kaygandı ki zaman zaman bisikletten binmek zorunda kaldık. Yusuf abi iki kez de istem dışı iniş yapmış. onlara ilişkin herhangi bir belge olmadığı için kesin konuşmak olmaz tabi. fotoğraf makinesi yusuf abideydi o dönemlerde.. neyse geçmiş olsun Yusuf abi. sevindirici olan herhangi bir olumsuzluk ve sakatlık yaşanmamış olması.. Çamurdan tekerleklerin geldiği hal..
ve Yusuf abinin bisikletinin arka lastiği patlıyor. tur boyunca yaşayacağımzı tüm aksiliklerin başlangıcı bu durum. arka tekerlek sabitleyicilerinin mandallı olmadığını sonradan fark ettik, anahtarlarımız ise civatayı sökmek içn yeterli olmadı, anahtar yamuldu civata yerinden kıpırdamadı. sonrasında yama yapmaya karar verdik. ama lastiğin içine daha önceden sıkılan yapışkanlı sıvı lastiği şişirmemize engel oldu. bunu çözmeye çalışırken yama zarar gördü vs vs. sonunda 1 saati geçkin bir süre uğraştık lastikle...
Lastiği tamir edip bu sefer dağlık kesimde taşların üzernde ilerliyoruz Damyerine doğru. çoğunlukla iniş ancak kayalık ve çakıllı zemin, sürüş için tehlikeliydi....
Bu fotoğraf var ya... olmaz olaydı....
bu fotoğrafı çekmek için durduğumda yusuf abi de durdu ve lastiğini havasının biraz indiğini söyleyerek hava takyiyesi yapmaya çalıştı, tabi ki lastikteki tüm hava boşaldı.. sonrası çabalar, çabalar ama sonuç başarısızlık. ve Damyerine kadar elde taşınan bisiklet... Sonunda Damyerine gelip buradaki köylülerin yardımlarıyla bir ingiliz anahtarı buluyoruz. önce lastiği çıkarıyoruz yenisiyle değiştiriyioruz ancak bu sefer de pompa yeterli düzeyde şişirme yapmıyor. köyde pompa yok. köyün havayla ilgili işleri tek bir komprosör aracılığıyla yapılıyor ancak onun sahibi de ineklerinin yanında. onun gelmesini bekliyoruz ve saat iyice ilerliyor. Yusuf abi'nin imdat çağrısına cevap veren Sadık abi de Damyeri köyüne geliyor bizi almak için. Yusuf abşinin yei lastiğinin de hava kaçırmaya başlaması, ışıklandırma tertibatlarımızın yanımızda olmaması ve havanın iyivce kararması ndeniyle bisikletlerimizi Sadık abinin arabaya atıp bu şekilde dönüyoruz Çanakkale'ye. Bisiklet hayatımda ilk oldu. umarım bir daha olmaz..
Yaşanılan tüm olumsuzluklara rağmen harika bir turdu. Başka turlarda Yusuf abi ve beni izlemeey devam edin lütfen..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder