Saraycık-Atikhisar Turu

Tarih: 09.04.2016
Mesafe:35 km
Yol Arkadaşları: Mehmet KAZANCI, Ayşen AKGÜN, Değer ÇİL, Fettah UYANIK

Route 3487061 - powered by www.bikemap.net

Daha önce geçilmemiş yollarda pedallamak, kişisel haritalarımızdaki yolları artırmak için yine yollardayız. Bizi takip edenler fark etmişlerdir, geçen senelerde uzun mesafeli turlar gerçekleştirirken son bir yıl içerisinde gerçekleştirdiğimiz turlarda mesafelerin uzunluğundan çok, daha önce geçmediğimiz yollardan geçmeyi,  kendimize daha fazla zaman ayırmayı ön planda tutmaya başladık. Gidilmedik köy kalmayacak dedik, hepsine gittik. Geçilmedik yol kalmayacak dedik, asfaltların yanında dağ yollarını da neredeyse bitirdik. Tüm köylere gitmek, yakın çevredeki yangın kulelerine tırmanmak gibi hedeflerimizi teker teker gerçekleştirince kısa ama kendimize daha çok zaman ayırdığımız turlar yapmaya başladık. İşte bu hafta da bu turlardan birini gerçekleştirmek üzere 116 Jandarma Kavşağında buluşup Dörtyol'a doğru ilerliyoruz.

Ayşen'in Cube'ü nazara geldi, arka lastiğinde patlak var. Ama biz hava basarak Dörtyol'da mola vereceğimiz kahvehaneye kadar durumu idare etmeye çalışıyoruz. Sonunda iki kez hava takviyesiyle kahvehaneye ulaşıp diken batan lastiğe yama yapıyoruz.

Dörtyol'da her zaman gittiğimiz kahvehanede çaylarımızı içip Ayşen'in patlayan arka lastiğini tamir ettikten sonra Saraycık köyüne doğru ilerliyoruz. Köyün girişindeki evlerin bahçesinden yola uzanan tüm ağaçlar çiçek açmış, her yer çiçek bahçesine dönmüş.

Saraycık köyünün içinden geçip kanal boyuna çıkıp Atikhisar Barajına doğru ilerliyoruz. Ancak bu sefer kanal boyundan ilerleyerek  değil, kanalın sağ tarafında yükselen tepeyi aşarak Atikhisar Barajına ulaşmayı planlıyoruz. Bu rotanın tırmanış kısmını Cumali'yle birlikte pedallamış Ulupınar yoluna kadar uzanmış ve Saraycık'ın üst tarafındaki kayalıklarda mola vermiştik. Bugün de bu rotanın büyük bir kısmını kullanıp daha önce kullanmadığımız bir patikadan Atikhisar Barajına ineceğiz.

Tamamen tırmanıştan oluşmasına karşın eğimin az olması ve parkurun güzelliği nedeniyle oflayıp poflamadan tırmanıyoruz parkuru. Baharla birlikte daha da güzelleşmiş parkur.. Yemyeşil otlar, renk renk çiçekler ve masmavi gökyüzü... İnsan bir turdan daha fazla ne bekler ki?

Tepeler arasında usul usul akan ama şırıltısı yukarılara kadar gelip insana huzur veren küçük dereler var parkurda.

 Yollar kıvrıla kıvrıla devam ediyor zirveye doğru.

Atikhisar Barajını kuşbakışı gören bir noktada veriyoruz yemek molamızı. Bu noktanın bir yanı Atikhisar Barajı'na, bir yanı Çanakkale'ye bakıyor.

Ne olduğunu bilmediğimiz ancak Fettah'ın iddiasına göre yenilebilen bu bitkiyi tadan ve yenilemeyeceğini söyleyen de yine Fettah oluyor. Demek ki her ot yenilmiyormuş. Bazı otlar görüntüde güzelmiş.

Yemek molasının ardından yeniden toprak parkurda ilerlemeye devam ediyoruz. Kısa bir mesafe sonra sola doğru ilerleyen patikaya girecek ve Atikhisar Barajının kenarından devam eden Belen yoluna ineceğiz.

 İniş gerçekleştirdiğimiz yol son dönemlerde kullandığımız en iyi iniş parkularından biri.

Suların açtığı yarıklardan atlayıp zıplayarak, taşların üstünden hoplayarak gerçekleştirdiğimiz iniş her güzel şey gibi kısa sürüyor ve sonunda Atikhisar Barajı'na ulaşıyoruz. Göletin içerisine doğru uzanan yarımada üzerindeki mesire yerinde mola verip bu güzel manzaranın tadını çıkarıyoruz.

Baraj bendinin alt tarafındaki savakların yanından geçerek kanal boyundan Saraycık'a doğru ilerliyoruz. DSİ tarafından demir kapılarla ayrılan bölüm içerisinde kalan ağaçlık bölüme kanalda biriken sular akıtılmaya başlanınca ortam longoz ormanına dönmüş.

 Bu güzel manzarayı arkamızda bırakıp kanal boyunca ilerleyip Saraycık köyüne ulaşıyoruz ve turun dönüş çaylarını Saraycık köyünde içiyoruz. Geçilen onca yola rağmen geçilebilecek hala çok yol, keşfedilecek çok rota var.. Kısa ama yeni yollar kullandığımız güzel bir tur oldu. Pedallarken biz çok zevk aldık, umarız siz de okurken ve fotoğrafları izlerken aynı zevki alırsınız. Başka tur yazılarında görüşmek dileğiyle... İyi okumalar.